Kalejdoskop- Piotr Szymonowicz

Autor: Piotr Szymonowicz
Tytuł: Kalejdoskop
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 259

„Żyjesz swoim życiem, czy ono żyje tobą?”[s.33]

Podobno życie to najcenniejszy dar jaki mogliśmy otrzymać. Zdaniem specjalistów pół miliona Polaków cierpi na depresję, z czego cześć tysięcy osób na rok podejmuje próby samobójcze. Pomimo wielu kroków zaradczych liczba ta wciąż rośnie. Dlaczego coraz więcej ludzi traci siłę do życia?

W powieści „Kalejdoskop” Piotr Szymonowicz przedstawia szarą i rutynową codzienność młodego chłopaka. Bohater czuje się samotny i ma wrażenie, że wciąż nie odnalazł prawdziwego siebie. Rodzice wbrew temu, że widzą co dzieje się z ich synem nie są w stanie zapewnić mu poczucia miłości i akceptacji. Pocieszeniem i odskocznią od problemów jest znajomość z „dziwnym” kolegą Arturem. Po jego namowie nastolatkowie udają się w podróż. Wsiadają do pociągu, który wiezie ich do miasta o nazwie Szczęście, tylko czy tam je odnajdą?

Podczas tej lektury wielokrotnie powtarza się pytanie: kim jesteś? Bohater przez cały czas próbuje znaleźć odpowiedź na tą niby banalną wątpliwość. Błądzi pomiędzy swoimi myślami. Pisarz bardzo dobrze to zaplanował, każdy szczegół jest dopracowany. Poprzez główną postać chce skłonić, nas czytelników, do rozważania nad własnym „ja”. Nie da się tego ominąć, czy przeskoczyć. Siłą woli zadajemy sobie przeróżne pytania o naszą egzystencję. Ta książka to przede wszystkim podróż w głąb samego siebie.

Styl Szymonowicza jest bardzo filozoficzny. Opisywany świat nie jest realny. Zostajemy porwani przez pisarza do wymyślonego miasta zwanego Szczęściem. Cała akcja tak naprawdę dzieje się w wyobraźni naszego głównego bohatera. Początkowo zagłębiając się w tę historie miałam inne oczekiwania, nie spodziewałam się jakiegokolwiek surrealizmu. Nie mogłam wczuć się w klimat, którego się nie spodziewałam i mój rozum trochę kłócił się pomiędzy czarującym stylem autora, a treścią lektury. Cała historia jest pełna emocji, dzięki lekkiemu stylowi pisarza z łatwością wczułam się w zagubioną postać. 

Bohater w Szczęściu poznaje wiele osób m.in. Artystę, Poetę, Błazna. Każda z tych postaci jest przedstawiona w pomysłowy sposób. Mnie najbardziej zaintrygował Poeta widzący swój świat przez pryzmat twórczość, był bardzo podobny do kolegi bohatera- Artura. Te niezwykłe osobowości wprowadzają do lektury dużo emocji. Sprawiają, że nasz bohater zaczyna szukać sensu istnienia. Nikt tak naprawdę nie mówi nic wprost, czytelnik jak i sam bohater ma przede wszystkim się zastanowić i znaleźć prawdę, czy odpowiedzi na nurtujące pytania. Lektura jest bogata w alegorię, które nadają fascynujący klimat utworu. Świat stworzony przez Szymonowicza jest niebezpieczny. Porywa nas i nie chce oddać w ręce rzeczywistości.

„Kalejdoskop”- Piotra Szymonowicza to lektura bardzo głęboka, niebanalna. Pisarz w niesamowity sposób skłania do refleksji nad bytem. W tej lekturze nie da się nudzić, ot co. Koniec jest zniewalający i naprawdę zaskakuje. Po przeczytaniu nie zostaje nic innego jak odpowiedzenie sobie na przeróżne pytania postawione w książce. Historia chłopaka, który ucieka przed samym sobą jest wzruszająca. Polecam tę lekturę wszystkim osobą, które lubią się czasami zatrzymać i zastanowić. Również nadaje się dla tych, którzy czują się zgubieni w tym świecie lub myślą, że tu nie pasują. Nie można ukryć, że ten utwór ma swoje minusy, ale chyba, jak każdy. Nie są one jednak w żadnym stopniu przeszkadzające w odbiorze treści, jestem bardzo ciekawa innych dzieł tego pisarza i z ogromną chęcią się z nimi zapoznam, jeżeli takowe są. 

„Wiesz, jak można złamać powtarzalność? To całkiem proste. Powtarzalność jest kwestią patrzenia. To my nadajemy rzeczywistości wokół znaczenie. I my możemy je zmienić. Wystarczy, że popatrzymy na daną powtarzalną rzecz jak na rzecz niepowtarzalną”[s.52]

Wydawnictwo Novae Res 

Recenzja ukazała się również na:

lubimyczytac.pl, nakanapie.pl, gandalf.com.pl 

Facebook