"Zemsta pachnie wilkiem" - J.G. Latte

Tytuł: Zemsta pachnie wilkiem

Autor: J.G. Latte

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 364

Moja ocena: 6/10

Zemsta pachnie wilkiem autorstwa J.G.Latte, przywodzi na myśl powieść Zmierzch Stephanie Meyer. Dotyczy to przede wszystkim wątku miłosnego głównych postaci. Zemsta pachnie wilkiem ukazała się nakładem Wydawnictwa Novae Res. J.G.Latte to pseudonim polskiej autorki. Ukończyła ona dwuletnie studium detektywistyczno-ochroniarskie. Mieszka na przedmieściach Zduńskiej Woli wraz z mężem i synami. Zemsta pachnie wilkiem, to jej debiut, czy na pewno udany?

W powieści poznajemy Martę – szefową firmy ochroniarskiej. Jest ona kobietą silnie stąpającą po ziemi. Na co dzień liczy tylko na siebie i nie ma dla niej rzeczy niemożliwych. Któregoś dnia, gdy ucieka z nieudanej randki, wybiera drogę do domu przez las. Szybko spostrzega się, że ktoś za nią idzie. Nie czekając długo, zaczyna uciekać, niespodziewanie jednak ktoś ją dogania i uderza mocno w głowę. Bohaterka budzi się po chwili. Dociera do niej, że właśnie została zgwałcona i najprawdopodobniej za chwilę będzie martwa. Gdy postać jest już pogodzona ze swoim losem, z pomocą przybywają jej dwa wilki i nieziemsko przystojny mężczyzna. Kim jest nieznajomy i dlaczego jej pomógł? Z chwilą, gdy zostaje uratowana, wie już, że nie spocznie dopóki nie zemści się na tym, który odebrał jej godność.

Marta jawi się jako kobieta bardzo silna. Zna swoją wartość i uchodzi za postać, która nie da sobie w kaszę dmuchać. Jej cięty język niekiedy okazuje się powodem małych konfliktów. W najważniejszych sytuacjach potrafi ona jednak się powstrzymać i uratować najbliższych z opresji. Nieznajomy, który ratuje jej życie, czyli Nazar, jest przywódcą stada wilków. Oczywiście nie takich zwykłych wilków. Na co dzień mają oni ludzką postać. Bohaterka od początku była pewna, że wilki, które uratowały jej życie nie były zwykłymi zwierzętami. Martę i Nazara zbliża do siebie wspólny wróg. Czy uda im się go pokonać wspólnymi siłami?

Na początku napisałam, że powieść ta przypomina pod względem wątku miłosnego, książkę Stephanie Meyer. Mamy zwykłą kobietę – Martę oraz postać, która ma nadprzyrodzone zdolności – Nazara. Dosyć szybko między nimi rozwija się uczucie. Na tym podobieństwo się kończy. Zmierzch skierowany jest do młodszych czytelników, natomiast Zemsta pachnie wilkiem to powieść, którą powinny czytać głównie pełnoletnie osoby. Pisarka posługuje się niekiedy wulgarnym językiem, mimo że był to celowy zabieg, nie zrobił na mnie dobrego wrażenia. Pisarka miała na celu pokazanie charakteru czołowej postaci. Nie do końca jednak jestem przekonana, co do używania przekleństw w powieściach. Sądzę, że w tym przypadku, źle to wpłynęło na jakość czytanej lektury.

J.G.Latte pisze lekkim stylem. Niektóre zwroty i sformułowania brzmią niecko banalnie. Przejścia pomiędzy wątkami, miejscami nie wyszły za dobrze. Jako, że jest to debiut pisarki, możemy w niektórych fragmentach przymknąć oko. Jedna rzecz jednak razi aż za bardzo, jest to rozwój relacji między bohaterami oraz przystosowanie się bohaterki do nowej sytuacji. Tutaj wszystko dzieje się zbyt szybko i nadaje powieści banalny wydźwięk.

Zemsta pachnie wilkiem to powieść, przy której spędzimy miło czas. Polecam przede wszystkim starszym czytelniczkom. Znajdziemy tutaj ciekawy wątek paranormalny, a także miłosny. Nie zawiedziecie się, jeżeli nie będziecie oczekiwać ambitnej historii. Jest to lektura na jeden wieczór, nie zostaje ona jednak na dłużej w pamięci.